Een jonge vrouw verdwijnt tijdens haar regelmatige jogging zonder een spoor achter te laten. Inspecteur Rani Diaz van de Mechelse politie en haar collega’s staan voor een bijna hopeloze taak, maar houden haar man die vreemde verklaringen aflegt nauwgezet in het oog. Korte tijd later verdwijnt er nog een vrouw en lijkt haar man er ook achter te zitten. De lezer weet intussen dat beide vrouwen vastgehouden worden door het sadistische Beest. Het verband tussen de mannen wordt pas duidelijk na een derde verdwijningszaak, de ex-vrouw van een net op rust gestelde collega van Diaz en ligt in het verleden. Deze vierde thriller van de Vlaamse Carron en het stijgende niveau van haar boeken komt hier tijdelijk tot stilstand. Positief zijn de vlotte dialogen, de voelbare wanhoop van de ontvoerde vrouwen, de toffe sfeer onder collega’s, maar het voortdurende gekibbel met haar overste werkt irriterend. Dat Diaz pas bevallen is, heeft weinig invloed op haar karakter en op de verhaallijn, maar erger voor een thriller is dat het einde voorspelbaar is.