De zeventienjarige Sammy wordt dood aangetroffen in een maïsveld. Heeft haar adoptiebroer Tristan er iets mee te maken? Later wordt er weer een vermoorde vrouw aangetroffen. Wat weet de van verkrachting beschuldigde, op vrije voeten gekomen Tijmen daarvan? Intussen bereidt de Mechelse partij Recht voor de Raap zich voor op een mooie overwinning bij de gemeenteraadsverkiezingen. Maar oprichter Piet Raeps wordt vermoord. Hoofdinspecteur Rani Diaz en haar team hebben de handen vol, terwijl er ook intercollegiaal wel wat aan de hand is. Rani wordt bovendien, heel cliché, dwarsgezeten door haar meerdere. De Vlaamse auteur is bepaald geen debutant, maar je zou het kunnen denken. Mocht er al nagelbijtende spanning zijn, zoals de achterflap belooft, dan wordt die getemperd door totaal niet functionele beschrijvingen van dagelijks handelen, zo veel dat ze het lezen tot een ergernis maken en het boek onnodig dik en sloom. Diaz wast na toiletgebruik haar handen, so what? Gaandeweg sluipen meer taalslordigheden binnen. Het einde is pathetisch en dramatisch en tegelijk niet zo onverwacht. Deel in een reeks rond Rani Diaz.